کتاب تاریخ مجسمه سازی در ایران نوشته پرویز تناولی در سال 1392 از سوی موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر منتشر شده است.
در این کتاب پرویز تناولی سیر تحول مجسمه سازی در ایران از
فرهاد کوه کن تا علی اکبر حجار را به تفصیل بررسی کرده است.
در بخشی از این کتاب آمده است: «مجسمه سازی ایران پس از
اسلام سرگذشتی شنیدنی دارد و فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشته است. طی این
دوران طولانی تنها از یک مجسمه ساز به نام «فرهاد» نام برده شده که او هم در هاله ای
از افسانه فرو رفته است. فراسوی نام فرهاد، گه گاه سلطانی مفتون از افسانه ها و
کاخ های شاهان پیش از اسلام، تلاشی در جهت نصب چند مجسمه گچی در کاخ خود کرده،
اما همین که سر بر زمین گذاشته، آن جرقه نیز به خاموشی گراییده و دوباره رکودی چند
صد ساله حکمفرما شده است. سرانجام، فضای سحرانگیز ویرانه های هخامنشی و ساسانی و
صخره های حجاری شده بر کوه ها که از گزند آدمیان مصون بوده، مردانی از این ملک
را بر آن داشته تا با بازگشت به آن دوران، این هنر از یاد رفته را جانی تازه
بخشند...»
درباره پرویز تناولی
پرویز تناولی، زاده 3 فروردین 1316، مجسمه ساز، نقاش و
پژوهش گر ایرانی است. از وی به عنوان یکی از پیشگامان مکتب سقاخانه یاد می شود.
وی از شناخته شده ترین هنرمندان ایرانی است. مجموعه مجسمه های «هیچ»، «دست ها»،
و «قفل و قفس» در زمره معروف ترین آثار پرویز تناولی قرار دارند.