برخی بر این باورند ساعدی یکی از برجسته ترین چهره های تئاتر ایران به شمار می رود که با نمایشنامه های خود موضوعات اجتماعی و فرهنگی معاصر را به بهترین شکل وارد نمایش ایران کرد.
غلامحسین ساعدی به همراه بهرام بیضایی و اکبر رادی
از مطرح ترین نمایشنامه نویسان ایرانی به شمار می روند. فیلم گاو بر اساس شاهکار
غلامحسین ساعدی به همین نام ساخته شده است.
برخی بر این باورند ساعدی یکی از برجسته ترین چهره های
تئاتر ایران به شمار می رود که با نمایشنامه های خود موضوعات اجتماعی و فرهنگی
معاصر را به بهترین شکل وارد نمایش ایران
کرد.
نخستین نوشته های ساعدی در سال ۱۳۳۲ منتشر شد و سپس با چوب به دست های ورزیل و پنج نمایشنامه
درباره انقلاب مشروطه نام او در ردیف نمایشنامه نویسان مهم ایران قرار گرفت.
ساعدی با چوب به دست‌های ورزیل، بهترین بابای دنیا، تک نگاری اهل
هوا، پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت،
پرواربندان، دیکته و زاویه و آی با کلاه! آی بی‌کلاه، و چندین
نمایشنامه دیگر وارد دنیای تئاتر ایران شد و سرانجام همراه نمایشنامه نویسان جدّی
تری مانند بهرام بیضایی و اکبر رادی و نویسندگان دیگری چون علی نصیریان، رحیم خیاوی،
بهمن فرسی، عباس جوانمرد، بیژن مفید، آربی اوانسیان، عباس نعلبندیان، اسماعیل خلج،
سهمی در دگرگونی تئاتر ایران را در سال های ۱۳۴۰–۱۳۵۰ ایفا کرد.
غلامحسین ساعدی علاوه بر نمایشنامه نویسی
همواره در جستجو برای شناخت ایران و مردمان آن بود. او به نقاط مختلف ایران سفر
کرد. حاصل سفر او به آذربایجان ایلخچی و خیاو بود و حاصل سفرش به بنادر جنوب در اهل هوا
و ترس و لرز تجلی یافت. این سفرنامه ها که بر اساس واقعیت های جامعه نگاشته
شده بود، موجب رشد منطقه گرایی در ادبیات معاصر ایران شد و درگیری های حاشیه نشینان دور از مرکز را به
میان مرکز نشینان برد.