تاریخ اجتماعی سینمای ایران

تاریخ اجتماعی سینمای ایران در پنج فصل به بررسی مسائل سینمای ایران از سال 1276 تا 1320 می‎پردازد. فصل‎های کتاب عبارتند از:

·        سینمای کارگاهی صامت در دوره قاجار

·        صورت‎بندی ایدئولوژیک و صورت‎بندی تماشاگران

·        صورت‎بندی دولت و سینمای غیرداستانی: غربی‎سازی تلفیقی در دوره پهلوی اول

·        سینمای دوره انتقال: صنعت فیلم بلند داستانی و سینمای ناطق

·        ذهنیت مبهم مدرنیته: فکلی‎ها و گونه فیلم‎های فکلی

شهبا، مترجم کتاب، در یادداشتی بر این کتاب می‎نویسد: «به رغم تلاش ارزنده پژوهشگران و مورخان سینمای ایران، جای کتابی که به تاریخ اجتماعی این سینما بپردازد خالی بود. می‎توان گفت که حمید نفیسی در این کتاب به خوبی از عهده این مهم برآمده است.

نویسنده تاریخ اجتماعی سینمای ایران جلد اول: دوره تولید کارگاهی 1320-1276 نظریه‎ای را مطرح می‎کند «که مدرنیته ایرانی و هویت ملی ایران را به دو چیز مربوط می‎داند: یکی ظهور سینمای ابتدایی کارگاهی، و دیگری خودباختگی سینمایی.»

او در این کتاب کلیه مسائل مربوط به سینمای ایران را در برهه زمانی مذکور تشریح می‎کند.