کتاب جایگاه نمایش سنتی درتئاتر معاصرایران نوشته فریده شیرژیان و پژوهش برگزیده سال از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که در سال 1381 منتشر شده است.
نویسنده در این کتاب در سه فصل به بررسی نمایش سنتی ایرانی
و نیز جایگاه آن در تئاتر معاصر میپردازد.
فصلهای این کتاب عبارتند از:
·
نمایشهای سنتی ایران
·
سیر تاریخی نمایشنامهنویسی در ایران (از ابتدا تا امروز)
·
انعکاس نمایشهای سنتی در آثار هفت نمایشنامهنویس معاصر ایران
شیرژیان هدف خود را از نگارش این کتاب «شناسایی عناصر و
اصول نمایش سنتی و انعکاس آن در نمایش سنتی ایران (نقالی، معرکهگیری، نمایشهای
عروسکی، نمایشهای شادیآور، تعزیه) و پی بردن به چگونگی نفوذ و تاثیر این عناصر
در نمایشنامهنویسی معاصر ایران» عنوان میکند.
نویسنده در فصل نخست به معرفی ویژگیهای نمایشهای ایرانی
از جمله نقالی، معرکه، نمایشهای عروسکی،
نمایشهای شادیآور و تعزیه میپردازد.
در فصل دوم کتاب روند تاریخی نمایش ایرانی تشریح میشود.
اهم مطالب این فصل عبارتند از: نخستین کوششها تا دوره مشروطه، دوره مشروطه، دوره
رضاخان، تئاتر در فاصله سالهای 20 تا 32 شمسی، تئاتر در فاصله سالهای32تا 57
شمسی وتئاتر در فاصله سالهای57تا78 شمسی.
فصل سوم کتاب نیز به نقش نمایش سنتی و انعکاس آن در آثار
نویسندگانی همچون: حسن مقدم، ذبیح بهروز، علی نصیریان، بهرام بیضایی، ناصر ایرانی،
داوود میرباقری و حمید امجد پرداخته است.