رمز طنز در فرهنگسرای نیاوران رونمایی شد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد آفرینش‏های هنری نیاوران، آیین رونمایی ازکتاب رمزطنز، درس‎گفتارهای ابوالفضل زرویی نصرآباد، شامگاه  سه‎شنبه سوم  دی ماه با حضور جمعی از طنزپردازان، شاعران و علاقمندان به ادبیات در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.

 در ابتدای این مراسم و پس از پخش بخش هایی از نشست ادبی رمز طنز که به مدیریت ابوالفضل زرویی نصر آباد در فرهنگسرای نیاوران برگزار می شد گیتی صفرزاده سردبیر سابق مجله گل آقا با حضور در جایگاه با ذکر این مطلب که  ابوالفضل زرویی نویسنده ای  شناخته شده بود در حدی که آقای صابری همیشه  او را به عنوان نویسنده تذکره المقامات معرفی می‎کرد. در همان روزهای اول حضورش جوانی بیست و سه چهار ساله بود که  خوب تذکره المقامات را می‎نوشت و می‎توانست نقیضه و نظیره زیبایی از آثار کهن ایجاد کند.

وی در ادامه افزود : واقعیت این است که وقتی آقای فرجی در سال ۶۸ مجله خورجین را منتشر می‎کرد زرویی با او همکاری می کرد.  در سال ۶۹ هنگامی که آقای صابری خواست مجله گل آقا را منتشر کند از فرجی خواست که هیات تحریریه فراهم کند. نود درصد هیات تحریریه افراد قدیمی بودند که با مجله توفیق همکاری داشتند و تعدادی جوان هم بودند که زرویی هم یکی از آنها بود. آقای صابری از همان ابتدا شیفته قلم و ذوق این جوان بیست و یکی دو ساله شد تا جایی که گفت خوشحالم اگر روزی بمیرم می‎دانم که زرویی هست و قلم طنز دست او می‎افتند. اما تمام ماجرا به همین ذوق و قریحه ختم نمی‎شد. ابوالفضل زرویی بسیار مشتاق و جستجوگر بود و بسیار می‎خواند.

سردبیر سابق مجله گل آقا در ادامه افزود: طنز به معنای امروزی آن به دوره پس از مشروطه و نوشته‎های دهخدا  باز می‎گردد. در آن روزگارکسانی که سراغ طنز می‎رفتند بیشتر ذوق و قریحه داشتند و تجربیاتشان را سینه به سینه منتقل می‎کردند. افراد با تحصیلات آکادمیک که مشخصا بخواهند درباره طنز تحقیق و سبک شناسی کنند انگشت‎شمار بودند.  زرویی از معدود کسانی بود که از همان ابتدا به این نکته توجه داشت. از همان سال‎های نخست او کارهای متفاوت تحقیقی طنز را آغاز کرد. مثلاً رندی و طنز در غزلیات حافظ، یا شوخ طبعان روحانی، و حتی موضوع  پایان نامه‎اش را سبک شناسی دو کلمه حرف حساب انتخاب کرد. زرویی علاقمند بود تا در حیطه‎های مختلف طبع‎آزمایی کند.

ما دوست داشتیم زرویی بیشتر می‎نوشت و امروز آثار بیشتری از او بر جای می‎ماند. اما جای خوشبختی است که او به تدریس هم روی آورد و این درس‎ها به کتاب رمز طنز تبدیل شده است و این تجربیات در اختیار افراد بیشتری قرار می‎گیرد.

صفرزاده صحبت های خود را با خواندن شعری از زرویی پایان داد.

محمد سلمانی، شاعر و دبیر جشنواره شعر نیاوران  نیز درباره ابوالفضل زرویی گفت: زرویی بر خلاف معمول اهل مطالعه بود در همان ابتدای جوانی هم تذکره اولیا را خوانده بود و درست هم خوانده بود. آثار او هم نشان می‎داد که مطالعه دقیق داشته است. اشعار این شاعر سهل و ممتنع بود و این مهم نشان می دهد او به خوبی  سعدی را هم کامل مطالعه کرده است . زرویی طنز را جدی می گرفت و خیل عظیمی از شاعران طنزپرداز را آموزش داد

خلیل جوادی، طنزپرداز، نیز درباره زرویی گفت: چند وقت پیش مراسم تجلیل از زرویی در دانشگاه یزد برگزار شد نمی‎دانم چرا وقتی دوستی را از دست می دهیم شروع می‎کنیم به حرف زدن درباره او.

جوادی در ادامه گفت: من هیچ وقت ذره‎ای حسادت در زرویی ندیدم. دوستی در جواب من گفت زرویی به کی و چی حسادت کند؟ ابوالفضل آنقدر بزرگ بود که چیزی وجود نداشت که به آن رشک بورزد. این حرف بسیار به جا بود. زرویی نخبه و نابغه بود. شاید در صد سال اخیر کم نظیر بود. ولی آنطور که باید از مسئولان، مدیران، شاعران قدر ندید. توقع داشتیم که در زمان حیات زرویی بیشتر قدرش را می‎دانستیم و بیشتر به او می‎پرداختیم. هنر و شعر و شاعر اینجا کمترین بها را دارد در صورتی که از مایه مباهات ما ایرانیان است. وی صحبت های خود را با خواندن شعری از زرویی پایان بخشید.

سید عباس سجادی، مدیر عامل بنیاد آفرینش‎های هنری نیاوران نیز در این مراسم طی سخنانی گفت: با همه اندوهناکی که دارم چرا که دوست داشتم کتاب در زمان حیات زرویی منتشر می‎شد اما خوشحالم که به قولی که به زرویی دادم عمل کردم.

وی در ادامه افزود : در دورانی بسر می بریم که  دوره ابوالفضل زرویی ها نیست. ابوالفضل زرویی به دلیل بی مهری هایی که دید و کم توجهی هایی که به او شد از تهران کوچ کرد و در گوشه ای از احمد آباد مستوفی خلوت گزید و دچار خود تخریبی شد. کسانی که باعث این خود تخریبی وی شدند از جمله کسانی بودند که زیر تابوتش را گرفته بودند. یکی از بزرگان در بستر بیماری است و به من گفت فلانی دقت کن کسانی که به من نزدیکترند در تشییع من نخواهند بود چون دیگر من نیستم و آنها که نسبت به من  بی تفاوتن بودند بسیارند و آنها که باعث عذاب من بودند از جمله کسانی هستند که زیر تابوت مرا خواهند گرفت. زرویی یک آتشفشان خاموش بود. اقیانوس آرام بود. عمق و عرض عمر او از طول عمرش بسیار بیشتر بود. او یک نفر نبود، یک دنیا بود. با این سواد و با این دانش بسیار فروتن بود. او در جوانی بزرگ بود و بزرگان برایش احترام زیادی قائل بودند.

سجادی همچنین درباره کتاب رمز طنز گفت: من به خاطر ارادتی که به او داشتم و نیز به دلیل آنکه او را از عزلت و خلوت گزیدگی در بیاورم به نوعی در رودربایستی قرارش دادم و هر ماه یک بار به فرهنگسرای نیاوران کشاندم تا بخشی از اندوخته های ارزشمندش را در اختیار علاقمندانش بگذارد و این درس گفتار ها ثبت و ضبط شود. این کتاب شامل ۳۲ جلسه حضور ابوالفضل زرویی نصرآباد در جلسات رمز طنز است که با عشق و علاقه چاپ شده است. از دوست خوب و همراهم علیرضا نعمتی که این کتاب را به شکل بسیار زیبایی چاپ کرد، به شکلی که شایسته نام ابوالفضل است سپاسگزارم . از استاد بی ادعای خودم،جناب اکبر کتابدار ممنونم که هنگامی که از او خواهش کردم این جلسات را مدیریت کنند با عشق و ارادتی که به ابوالفضل داشت پذیرفت. کتابدار که خود پژوهشگر و صاحب نظری بی بدیل در شعر و ادبیات است با افتادگی و بزرگواری این زحمت را پذیرفت، جلسات رمز طنز را مدیریت کرد و به آن سامان داد و برای پیاده کردن صوت‎ها و تصاویر نهایت تلاش را کرد.

شایان ذکر است محمد زرویی نصر آباد به نمایندگی از طرف خانواده این نویسنده نیز در این مراسم حضور داشت . وی همچنین در سخنانی با تشکر از مدیریت و تمام کسانی که در پدید آمدن این کتاب نقش داشتند در انتهای صحبت هایش  برای اولین بار یکی از اشعار خوانده نشده ابوالفضل زرویی نصر آباد را برای حاضرین در سالن خواند .

کتاب رمز طنز، شامل درس‎گفتارهای ابوالفضل زرویی نصرآباد به کوشش سید عباس سجادی توسط انتشارات بنیاد آفرینش های هنری نیاوران منتشر و روانه بازار نشر شد.