آلفرد نیومن، بزرگ خاندان آهنگسازان هالیوود

به گزارش روابط عمومی بنیاد آفرینش‎های هنری نیاوران، در این نشست زندگی و آثار یکی از پرافتخارترین آهنگسازان تاریخ هالیوود بررسی خواهد شد. گفتنی است این نشست اولین نشست از یک مجموعه نشست‎های متوالی خواهد بود که به خدمات «خانواده نیومن» در تاریخ هالیوود می‎پردازد.

آلفرد نیومن، در 17 مارس 1900 در شهر نیوهاون ایالت کانتیکت آمریکا چشم به جهان گشود. او بزرگترین فرزند از ده فرزند یک خانواده یهودی فقیر بود که از پنج سالگی نواختن پیانو را آغاز کرد و در کودکی هر روز ده مایل راه را پیاده طی می‎کرد تا بتواند در منزل یکی از آشنایان خانوادگی به تمرین پیانو بپردازد. طولی نکشید که استعداد سرشار او در نواختن پیانو سبب شد تا او بتواند با نواختن در کافه‎ها و سالن‎های تئاتر کمک خرج خانواده‎اش باشد و در اجتماع کوچک محلی نام خود را به عنوان «پسر پیانیست اعجوبه» تثبیت کند. او همزمان به تحصیل آهنگسازی با روبین گلدمارک پرداخت. در بیست سالگی به نیویورک آمد و به عنوان رهبر ارکستر با بستن یک قرارداد ده ساله کارش را با آهنگسازانی چون جرج گرشوین و ریچارد راجرز در تئاترهای موزیکال برادوی آغاز کرد. در 1930 به همراه ایروینگ برلین به هالیوود آمد و در لس‎آنجلس این شانس را داشت که بتواند به صورت خصوصی از آرنولد شونبرگ که تازه به آمریکا مهاجرت کرده بود درس آهنگسازی بگیرد.

پس از ورود به هالیوود و پایان قراردادش به ایروینگ برلین، توانست در استودیوی یونایتد آرتیسیت با ساموئل گلدوین قراردادی به عنوان رهبر ارکستر ببندد. اولین قطعه‎ای که او در هالیوود ساخت به «صحنه خیابان» معروف است که بارها و بارها آنرا در سال‎های بعدی به نشانه ادای احترام اجرا کردد. او تا سال 1939 با ساموئل گلدوین ماند و در این مدت برای آثار درخشانی چون «بلندی های بادگیر» موسیقی ساخت. او برای آر. کِی. اُ برای آثاری چون «گوژپشت نتردام»برای پارامونت برای آثاری چون «ژست زیبا» موسیقی نوشت. از سال 1940 آلفرد نیومن برای بیست سال مدیر بخش موسیقی کمپانی فاکس قرن بیستم شد، که در آنجا علاوه بر آهنگسازی و رهبری ارکستر به تنظیم ملودهای دیگران و نظارت بر آثار آهنگسازان دیگر و نحوه ضبطشان نیز می پرداخت. نیومن در سال 1959 با موسیقی فیلم «بهترین هر چیز» از فاکس خداحافظی کرد و به صورت خصوصی به کار آهنگسازی پرداخت. سپس آثاری چون «چگونه غرب تسخیر شد» و «بهترین داستانی که تاکنون گفته شده» را برای مترو گلدوین میر ساخت. سپس چند آلبوم از موفق‎ترین آثارش را با رهبری خودش روانه بازار کرد. در سال 1970 در حالیکه سلامتی‎اش به شدت افول کرده بود آخرین اثرش یعنی «فرودگاه» را ساخت ولی به دلیل وضعیت بد جسمانی موفق به رهبری ارکستر نشد. او بلافاصله خود را از آهنگسازی برای فیلم بازنشسته کرد و یک ماه قبل از تولد هفتاد سالگی‎اش در 17 فوریه 1970 در منزلش در هالیوود درگذشت. فیلم «فرودگاه» آخرین اثر آلفرد نیومن موفق شد نهمین و آخرین اسکار زندگی‎اش را برایش به ارمغان بیاورد که پس از مرگش به وی اهدا شد. آلفرد نیومن نه تنها یکی از مهمترین بنیانگذاران موسیقی فیلم در هالیوود است بلکه یکی از پر افتخارترین آهنگسازان هالیوود است او تنها آهنگساز تاریخ است که نه بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده و رکورد بیش از 43 جایزه اسکار او، تا همین چند سال پیش که رکوردش توسط جان ویلیامز شکست، برای بالغ بر چهار دهه او را به عنوان تنها آهنگساز دارنده بیشترین نامزدی اسکار بی رقیب نگه داشته بود. تاثیر آلفرد نیومن در تاریخ هالیوود چنان بی نظیر است که او را یکی از خالقان صدای هالیوودی می‎دانند. از آثار او میتوان به «کاپیتان کاستیل»، «فرودگاه»، «خرقه»، «چگونه غرب تسخیر شد»، «چه سرسبز بود دره من»، «بلندی‎های بادگیر»، «گوژپشت نتردام»، «علامت زورو»، «آهنگ برنادت»، «همه چیز درباره ایو»، «آناستازیا»، «دفتر خاطرات آن فرانک»، «عشق چیز فوق‎العاده‎ای است»، «بهترین داستانی که تاکنون گفته شده»، «خوشه‎های خشم»، «مصری (سینوهه)»، «چگونه با یک میلیونر ازدواج کنیم»، «داوود و بلقیس»، «آنها موسیقی خواهند داشت» و ده‎ها اثر ارزشمند دیگر اشاره کرد.      

نشست بررسی موسیقی فیلم‎های آلفرد نیومن، با حضور نصرالله داوودی، 28 شهریور ساعت 17 در سالن کنفرانس فرهنگسرای نیاوران برگزار خواهد شد. حضور کلیه علاقمندان در این نشست آزاد است.